Η ανωτερότητα της Γερμανίας,η πραγματικότητα και το αύριο
Ο Σωτήρης Γεωργίου σχολιάζει την πορεία της Εθνικής μας ομάδας στην Ολυμπιάδα αλλά και το αύριο!
Το όνειρο έλαβε τέλος αλλά γυρνάμε χαρούμενοι και περήφανοι όπως είπε και ο αρχηγός Κώστας Παπανικολάου στην Αθήνα. Πολλές οι σκέψεις. Αρχικά πάμε στο ματς με την Γερμανία.
Η Γερμανία κέρδισε εύκολα στο τέλος επιβεβαιώνοντας απλά ότι είναι άλλο επίπεδο πια από εμάς και θα πρέπει να προσγειωθούμε και να είμαστε χαρούμενοι για ότι έχουμε πετύχει. Είπα ότι δεν είμαστε κάτι ιδιαίτερο και απλά μια καλή μεσαία ομάδα που με την ψυχή και την άμυνα μπορούμε να κλέψουμε κάποιο μεγάλο ματς. Αλλά ταλέντο πλην Γιάννη δεν έχουμε. Χαρούμενοι και όλα καλά και μπράβο. Προσγείωση στους αιθεροβάμονες.
21+ | Αρμόδιος Ρυθμιστής ΕΕΕΠ | Κίνδυνος εθισμού & απώλειας περιουσίας | Γραμμή βοήθειας ΚΕΘΕΑ: 210 9237777 | Παίξε Υπεύθυνα
Καθώς και παρά το τρομερό +12 στην αρχή (4-16) η Γερμανία μας καθάρισε εύκολα καθώς κλατάραμε με 7 μόλις πάικτες ουσιαστικά. Ο πάγκος της πολύ δουλεμένης Γερμανίας με καλούς ρολίστες έκανε την διαφορά και ας άρχισαν με 1/10τρ. Σημαντικά τα 8 επιθ ριμπ τους στο α' . Μετά είχαν 8/19. Εμείς είχαμε μια αντίδραση όταν μας το γύρισαν με τα 3τρ από Γουόκαπ(2) -Παπ αλλά μετά το 42-47 κλατάραμε και είχαμε 8' με 5π στην 4η που σκοράρισε στο διάστημα αυτό μόνο ο Γιάννης. Μόλις 6/22τρ και 15 λάθη (12 στο β) και 12 επιθ ριμπ η Γερμανία τελικά. Πρόβλημα έχουμε και στους ψηλούς με μόλις 3 και τον Παπαγιάννη πολύ σοφτ (και 0 πόντοι!) και στην ουσία δεν έκανε απολύτως τίποτα. Και παίζαμε με Γιάννη-Μήτογλου και να βοηθά στο 4 και ο Παπανικολάου (9ρ!). Κάτι ακόμα. Κατεβάσαμε το σκορ και πετύχαμε αυτό τον στόχο καθώς η Γερμανία των 90π πήγε στους 76. ,Αλλά φάνηκε η έλλειψη ταλέντου μας στην επίθεση. Κλασικό. Δεν αρκεί πάντα η άμυνα και δεν μπορεί να στηρίζεσαι πάντα στα φεγγάρια..
Πάμε και στην επόμενη ημέρα. Έγινε η αρχή. Αλλά να δούμε και την πραγματικότητα. Ταλέντο δεν έχουμε πλην Γιάννη. Όμως έχοντας βάσεις και άμυνα είμαστε μια καλή μεσαία ομάδα που θα κυνηγάμε το κάτι παραπάνω. Καλό είναι και αυτό. Ας είμαστε ρεαλιστές. Παίζουν και οι άλλοι και είναι και καλύτεροι από εμάς πολλοί από αυτούς. Χωρίς τον Γιάννη μάλιστα είμαστε απλά μια συμπαθητική μεσαία ομάδα μαχητική. Με Γιάννη μπορούμε με την άμυνα και το κάτι παραπάνω στην μέρα μας. Αλλά δεν είμαστε φαβορί για κάτι. Ας είμαστε ρεαλιστές.Αυτή είναι η πραγματικότητα. Για πολλούς λόγους που έχουμε αναλύσει ταλέντο δεν υπάρχει. Σκόρερ δεν υπάρχει. Και η νέα γενιά δεν έχει πάιξει καν μπάσκετ!
Για πείτε μου για παράδειγμα. Έλειπε ο Κώστας. Ψηλό βλέπετε άλλον; Και ο Κώστας για 10' είναι. Ο Παπαγιάννης ήταν απογοητευτικός και κάναμε τουρνουά με 3 ψηλούς. Αλλά και δυάρι έχουμε; Και πάλι καλά που ο Τολιόπουλος με το θράσος του έβαζε και 15π σαν κατά συνθήκην 2άρι. Το αύριο έχει μια συγκρατημένη αισιοδοξία. Απλά. Καθώς έγινε μια αρχή,μια συσπείρωση,υπάρχει ένα καλό κλίμα και αέρας,μια βάση,ένας σταθερός και καλός και εξελίξιμος τεχνικός. Αλλά ταλέντο δεν έχουμε ιδιαίτερο. Οπότε προσγειωμένοι για μην βάζουμε και πίεση και να είμαστε και πραγματιστές
*Λάθος του Σπανούλη που δεν έδωσε χρόνο και στον Χουγκάζ να πάρει το χρίσμα συμμετοχής σε Ολυμπιάδα. Άλλωστε με την Γερμανία το ματς είχε χαθεί στα τελευταία λεπτά.
