O Αμορίν, οι αλλαγές και οι αναντικατάστατοι
Έχουν περάσει 37 ημέρες από την ημέρα που ανέλαβε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ο Ρούμπεν Αμορίν.
Τι άλλαξε σε αυτές τις 37 ημέρες του Πορτογάλου.
21+ | Αρμόδιος Ρυθμιστής ΕΕΕΠ | Κίνδυνος εθισμού & απώλειας περιουσίας | Γραμμή βοήθειας ΚΕΘΕΑ: 210 9237777 | Παίξε Υπεύθυνα
Πρώτα από όλα το σχήμα της ομάδας και αυτό ήταν αδιαπραγμάτευτο και ίσως αυτός να ήταν και ο λόγος που η Λίβερπουλ δεν ασχολήθηκε περισσότερο με τον Πορτογάλο μάνατζερ το καλοκαίρι. Δεν ήθελε μεγάλες αλλαγές.
Στην Γιουνάιτεντ όμως ήταν απαραίτητο ένα ηλεκτροσόκ και αυτό έγινε. Καλό θα ήταν όλες αυτές οι αλλαγές να είχαν μαζί και νίκες όμως αυτό δεν είναι εύκολο γιατί νομίζω ότι και ο πλέον αδαής, με όσα συμβαίνουν σε αυτή την ομάδα, καταλαβαίνει ότι πρέπει να ανέβει η ποιότητα του ρόστερ. Αυτό δεν θα είναι εύκολο τον Ιανουάριο εκτός και αν πουληθούν παίκτες, μόνο έτσι οπότε προχωράμε με όσους βλέπετε και περιμένουμε το καλοκαίρι.
Από εκεί και πέρα έχουμε απέναντί μας έναν προπονητή που μιλάει με ειλικρίνεια, μιλάει ξεκάθαρα, δεν φοβάται να κοιτάξει κανέναν στα μάτια και επίσης δεν φοβάται να πάρει σκληρές αποφάσεις, σκληρές και δίκαιες. Όπως για παράδειγμα να αφήσει εκτός αποστολής στο ντέρμπι τον Ράσφορντ και τον Γκαρνάτσο. Δεν νομίζω ότι αφορά μόνο το πως προπονήθηκαν οι παίκτες την προηγούμενη εβδομάδα, όχι τουλάχιστον για τον Γκαρνάτσο.
Όταν λέει πως συμπεριφέρονται στους συμπαίκτες τους οι συγκεκριμένοι μιλάει για τον Γκαρνάτσο που αφήνει σχόλια και καρδούλες σε podcast φίλων της Γιουνάιτεντ που κάνουν αρνητικά σχόλια σε συμπαίκτες του. Μια αναζήτηση να κάνετε και θα τα βρείτε. Ο τελευταίος που δέχτηκε την χλεύη του Γκαρνάτσο μάλιστα, ήταν ο συμπατριώτης του Μαρτίνες για την εμφάνισή του με την Νότιγχαμ.
Επίσης ο Πορτογάλος είναι και λίγο τυχερός με τους τραυματισμούς. Αν και στην μονομαχία με την ατυχία του Σο βγήκε χαμένος, έχει τουλάχιστον τον Μαλάσια και μπορεί να παίζει ένας κανονικός αριστερός μπακ κάποια στιγμή.
Τώρα το ότι ο Τεν Χαγκ ήταν αυτός που άφησε πρώτος εκτός τον Ράσφορντ για την συμπεριφορά του στις προπονήσεις δεν το θυμάται κανείς. Αν έλεγε επίσης ο Ολλανδός ότι ο Μαγκουάιρ είναι τέλειος πάλι θα έπεφταν όλοι πάνω του. Που να έλεγε ότι ο Φερνάντες πρέπει να σκοράρει περισσότερο. Θα τον είχαν φάει. Ο Πορτογάλος τα κάνει όλα αυτά και δεν τρέχει τίποτα. Περάσαμε τον μήνα του μέλιτος και όλα είναι ζάχαρη αν και η ομάδα παραμένει στην 13η θέση της βαθμολογίας.
Ίσως να τον σώζει ότι μιλάει καλύτερα Αγγλικά από τον Τεν Χαγκ και ότι χαμογελάει περισσότερο, γενικώς βγάζει περισσότερο συναίσθημα και μοιάζει πιο προσιτός.
Μιλώντας για τον Μπρούνο Φερνάντες δεν μπορώ να καταλάβω που μπορεί να παίξει σε αυτό το 3-4-3. Σίγουρα είναι καλός και χρήσιμος ποδοσφαιριστής αλλά όχι, δεν μπορώ να τον δω να βοηθάει σε καμία από τις δύο θέσεις στο κέντρο της μεσαίας γραμμής και επίσης σε καμία από τις δύο θέσεις στα άκρα της επίθεσης. Τουλάχιστον να βοηθάει τόσο όσο κάποιοι άλλοι ποδοσφαιριστές που υπάρχουν στο ρόστερ.
Δεν μπορώ να διανοηθώ να μένουν εκτός ενδεκάδας οι Ονάνα, Μαζράουι, Ουγκάρτε, Άμαντ, Χόιλουν. Αυτοί πρέπει να είναι η βάση για την συνέχεια και σιγά σιγά να χτιστεί η ομάδα τριγύρω τους. Παίκτες υπάρχουν και στο ρόστερ και φυσικά στην αγορά για να βελτιωθεί η ομάδα αλλά κάποιοι πρέπει να το πάρουν απόφαση ότι δεν μπορούν να στρογγυλοκάθονται σε ένα συμβόλαιο και να κάνουν ότι θέλουν.
Πρέπει να αποχωρήσουν.
Ράσφορντ σε ευχαριστούμε.
